Ik houd me bezig met onderzoek en conservering van beschilderde oppervlakten in Historische binnenruimtes. Kleurhistorisch onderzoek is vaak van belang in een conserveringsproject in een interieur, maar ook het maken van conditieopnames en de diagnose met betrekking tot de oorzaken van schade en verval van beschilderde oppervlakken.
Na een initieel onderzoek kan ik een Plan van Aanpak ter overweging voorleggen, van waaruit in overleg een eventueel verder onderzoekstraject of een conserveringsaanpak kan worden opgesteld. Vervolgens kan de conservering worden uitgevoerd, na samenstelling van het benodigde team. Eerst zal passieve conservering worden uitgevoerd- dat wil zeggen het aanpassen van de omstandigheden waardoor schade mogelijk veroorzaakt wordt. Daarna kan actieve conservering worden uitgevoerd- dit zijn handelingen aan het object om verder verval te voorkomen. Dit kan gaan om schoonmaak, het verwijderen van lagen overschildering of vernis, of consolidatie van verflagen. Ook het aanbrengen van een nieuwe vernislaag kan hier onder vallen. Na de conservering kan er ook nog aan restauratieve handelingen worden gewerkt, zoals het optisch ontstoren van lacunes door middel van vullingen en retouches.
Het vaststellen van het project begint met het uiten van een behoefte, een vraag of een doel in een specifieke context: Is het nodig om conserveringshandelingen uit te voeren en zo ja, wat is het gewenste resultaat? Binnen welke parameters moet er worden geopereerd?
De eerste stap is het onderzoeken en de diagnose. Hiervoor kan een plan van Onderzoek worden opgesteld (PVO). Stap twee is het opstellen, evalueren en selecteren van conserveringsopties. De conclusie die volgt op de evaluatie van deze opties is de basis voor het Conserveringsplan, of het Plan van Aanpak (PVA).